دامنۀ عترت
به قلم دامنه. به نام خدا. پروفسور فضل الله رضا در صفحۀ 10 کتاب برگی از برگی» شعری دربارۀ امام رضا _علیه السّلام_ دارد، مربوط به سال 13، زمانی که در مشهد سربازی را می گذرانده. این شعر را در زیر می نویسم:
حرم رضوی
شکر ایزد که از تفضّل یار
بخت بیدار گشت و دل هُشیار
که بر این آستان سری سودم
سر به خاک منوّری سودم
تا بر این آستان نهادم سر
سرم از مهر برتر است دگر
ای دلِ من به شُکر ایزد کوش
آنچه ساقی به جام ریزد نوش
که سراپردۀ خیال است این
نقش آمال ما؟ محال است این
پروفسور فضل الله رضا همچنین درشب 24 ماه رمضان (15 آبان 13) شعر مفصل دیگری دربارۀ امام هشتم (ع) می سُراید که دو بیت آن را می نویسم که در صفحۀ 12 منبع بالا آمده است:
گفت استاد معنی شیراز*
غسل در اشک کن، نگاه انداز
غسل کردم در اشک و سود نکرد
سوختم هیزم (هیمه) تو دود نکرد
* اشاره است به این بیت غزل 264 حافظ:
غسل در اشک زدم کاَهلِ طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
درباره این سایت